دير آمدي... سفيد شد موهايي كه براي برگشتنت آراسته بودم.

هواي تو از دود سيگار هم مضرتراست... دود سيگار به سرفه ام مي اندازد،هواي تو به گريه ام...

بي تو قلبم كم آورد،بعد از تو فقط تنهايي بود كه دوام آورد

دوستیها کمرنگ بی کسی ها پیداست راست گفتی سهراب آدم اینجا تنهاست.

من كه رفتم از شهر دلت،عاشق بودم ولي بي وفايي ديدم ازت،بازگشتي در كار نيست ميروم بي تو،خدا نگهدار تا روز قيامت

تنهایی یعنی : ذهنم پر از تو و خالی از دیگران است ، اما کنارم خالی از تو و پر از دیگران است !

زندگی را چگونه باور کنم چگونه بتوانم بر تن سرد خود گرمایی . کسی نیست کسی که دستهایم را بگیرد دستهای من سرد است ایا گرمایی نیست .ادم برفی با سردی تمام شالی دارد خوش به حال ادم برفی .

دلم كه تنگ مي شود مي خواهم فرياد بزنم شكستنم را ولي سنگيني تنهايي آسمانم را گرفته

زین پس تنها ادامه میدهم، در زیر باران. حتی به درخواست چتر هم جواب رد میدهم. میخواهم تنهایی ام رابه رخ این هوای دو نفره بکشم....! باران نبار من نه چتر دارم نه یار...!

برای من باشی،خوب میشود بهشت میشود نباشی،امانخواهی اما. جهنم نمیشود! فقط ساعت هاگاهی دیوانه ام میکند. شاید بیشترازگاهی...

هر بار كه می خواهم به سمتت بيايم، يادم می افتد كه دلتنگی بهانه خوبی برای تكرار يک اشتباه نيست ...!

تو باش نه به این خاطر در این دنیای بزرگ تنها نباشم تو باش تا در دنیای بزرگ تنهایم تنهاترین باشی

غمناك ترين ترانه ي دلم بهانه ديدن توست توبگوبادل بيقرارم چه كنم ؟

جاي پاهايت بر دل برفي من مانده،به حرمتت بهار دلم همچنان زمستانيست. . .

همه ي اشكانم براي تو بود،عشقت برايم خالي از لطف نبود،درست است مرا از خود بي خود كردي،ولي تنهايي را به من هديه كردي

ميروم . . . تا خانه ها و كوچه ها. . . جاي پاي تورا. . . به خاطر بسپارند. . !